Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
(επιλέγετε μία μόνο απάντηση ανά ερώτηση)
                                                                                                                                                                                                                           



1. Κάθε πρωί που πάω στη δουλειά
     α. κάνω μια γρήγορη επανάληψη τις σημειώσεις της εκπαίδευσης
     β. φεύγουνε σαν πουλιά τα ψαροκάικα
     γ. μισώ τα πρωινά που πάω στη δουλειά
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
         γιατρός/ δικηγόρος/ μηχανικός

2. Όταν αργώ ένα λεπτό
     α. δεν αργώ ποτέ – είμαι εκεί πάντα 20' νωρίτερα
     β. ζητάω συγγνώμη και κάθομαι 5' παραπάνω
     γ. σοβαρά τώρα, θα το κάνουμε θέμα για ένα λεπτό;
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
         δικηγόρος/ μηχανικός/ γιατρός

3. Όταν προτείνω επισύνδεση
     α. βοηθάω τους πελάτες μας και την επιχείρησή μας
     β. κάνω σωστά τη δουλειά μου
     γ. δεν προτείνω επισύνδεση
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
         μηχανικός/ γιατρός/ δικηγόρος

4. Τα 15' διάλειμμα
     α. είναι περιττά και αντιπαραγωγικά
     β. “κατουράω, γεμίζω το μπουκαλάκι μου, κοιτάω το πρόγραμμα και γυρνάω στη θέση μου”
     γ. δε φτάνουν ούτε για να πεις μια κουβέντα της προκοπής μ' έναν άνθρωπο
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
         δικηγόρος/ γιατρός/ μηχανικός

5. Μετά από 3μιση ώρες στο ακουστικό
     α. “άλλη μια παραγωγική μέρα γεμάτη επιτυχίες!”
     β. “καφέ και αμφιθέατρο ή αμφιθέατρο και μετά καφέ;”
     γ. “άλλη μια μέρα στη δουλειά, άλλη μια χαμένη μέρα”
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
         μηχανικός/ δικηγόρος/ γιατρός
6. Με βάζουν να δουλέψω παραπάνω με τα ίδια λεφτά
     α. όλοι πρέπει να κάνουμε θυσίες για να βγει η χώρα από την κρίση
     β. “τι να κάνουμε....”
     γ. για μαλάκες ψάχνουν;
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
         γιατρός/ μηχανικός/ δικηγόρος

7. Αύριο έχει απεργία
     α. κάνω αλλαγή για να δουλέψω απόγευμα
     β. ευκαιρία για ψώνια!
     γ. πάμε πορεία;
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
        δικηγόρος/ μηχανικός/ γιατρός

8. Οι 5 μέρες απλήρωτης εκπαίδευσης στο ακουστικό
     α. και λίγες ήτανε
     β. με βοήθησαν να μάθω τη δουλειά
     γ. είναι εκβιασμός
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
         γιατρός/ δικηγόρος/ μηχανικός

9. Τη μέρα που λήγει η σύμβασή μου  τελικά με ανανεώνουν
     α. είναι δύσκολο να διοικείς μια  επιχείρηση
     β. και τι ώρα δουλεύω αύριο;
     γ. το ήξερα ότι είμαι εργαζόμενος μιας χρήσης
     δ. δε με νοιάζει˙εγώ θα γίνω
         μηχανικός/ γιατρός/ δικηγόρος

10. Εδώ είμαστε
     α. μια μεγάλη οικογένεια
     β. για να βγάλουμε ένα χαρτζιλίκι
     γ. γιατί είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε
     δ. δε με νοιάζει˙ εγώ θα γίνω
         δικηγόρος/ γιατρός/ μηχανικός
 
(οι απαντήσεις στην πίσω σελίδα)

                                                                                                                                    …..........................                                                                                                                                                               

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Αν έχετε περισσότερα...


α. Μπράβο, είσαι ο καλύτερος υπάλληλος του μήνα. Προφανώς, για σένα η δουλειά είναι μια απόλαυση και το να προσφέρεις στα αφεντικά σου το μεγαλύτερό σου μέλημα.

β. Φαίνεται ότι η δουλειά δεν είναι και η καλύτερή σου, αλλά... “όλοι κάνουν κάποιες υποχωρήσεις, έτσι δεν είναι;”. Μήπως είναι καιρός να αρνηθείς τη ρουτίνα και να σηκώσεις κεφάλι;
γ. Βλέπεις το λάθος σ' αυτήν την πραγματικότητα και δεν είσαι ο μόνος. Όσο όμως δεν συναντιόμαστε, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει από μόνο του.

δ. Νομίζεις ότι είσαι περαστικός και ότι τίποτα δε θα σ' αγγίξει. Άλλωστε ο δρόμος για την επιτυχία σου είναι στρωμένος. Στην περίπτωση που δε δουλεύεις από χόμπυ, μήπως να ξεκολλούσες απ' το μικρόκοσμό σου;


                                                                                                                                                                                                                           

Ι.
Βλέπουμε τα πράγματα από τη μεριά των εκμεταλλευόμενων

Κι αυτό που ζούμε τελευταία δεν είναι παρά μια συνεχής επίθεση στις εργασιακές μας σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. Εντατικοποιείται κάθε κομμάτι της καθημερινότητάς μας, είτε με το ξεκάθαρο σπιντάρισμα των σπουδών στο πανεπιστήμιο, είτε με τις ανεπαρκείς προσλήψεις στα τηλεφωνικά κέντρα. Τρέχουμε πλέον από τη μια αίθουσα στην άλλη κι από εξέταση σε εξέταση και τρέχουμε να φτάσουμε στις 10:24 ακριβώς γιατί ο κύριος που ελέγχει δε θα μας αφήσει να εργαστούμε. Κι ακόμα κι αν τα προλάβουμε όλα με ακρίβεια μας κυνηγάει η τρομοκρατία της αξιολόγησης. Δεν έκανες αρκετές επισυνδέσεις, δεν πούλησες αρκετά προϊόντα, δε συμμορφώνεσαι στους χρόνους διαχείρισης και “not ready”, δεν είσαι τόσο καλός όσο οι άλλοι. Ή από την άλλη, δεν πέρασες την πρόοδο, δεν μπορείς να συνεχίσεις επειδή κόπηκες στο τάδε μάθημα, σε διώχνουμε γιατί πέρασαν τα 7 χρόνια που σου δίναμε διορία. Και φυσικά τόσο τα αμφιθέατρα όσο και τα τηλεφωνικά κέντρα είναι φτιαγμένα ώστε να  λειτουργούν έτσι που να τηρείται η ιεραρχία και να μην μπορούμε να αναπτύξουμε καμία σχέση με το διπλανό μας. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί  και η «κανονιστική συμμόρφωση» που τόσο μας προπαγανδίζουν… Είτε μιλάμε για την ακριβή τήρηση του τυπικού σεναρίου κλήσης, ή την απαγόρευση του να πιεις έναν καφέ, είτε για τα προαπαιτούμενα μαθήματα, το αποτέλεσμα της αποτυχίας στην εκπλήρωση των στόχων μας έχει γνωστοποιηθεί: «Αδυναμία συμμόρφωσης στους κανόνες μπορεί να επιφέρει απόλυση» ~ «Αν δεν περάσεις, δεν πας στον επόμενο κύκλο σπουδών». Σα να μη φτάναν όλα αυτά, τώρα υποτιμούν ξεκάθαρα και την εργατική μας δύναμη. Θέλουνε δηλαδή να δουλεύουμε για παραπάνω χρόνο χωρίς καμία αύξηση στις αποδοχές μας, όπως ακριβώς θέλουνε πολλοί καθηγητές ως βάση πλέον το 70% για να περάσεις ένα μάθημα. Και αν λένε ότι «ο πληρωμένος χρόνος δεν επιστρέφει» τότε τι να συμβαίνει με τον απλήρωτο κλεμμένο από τα αφεντικά μας χρόνο;

ΙΙ.
Είμαστε επισφαλείς

Γνωρίζουμε ότι σε αυτά τα τηλεφωνικά κέντρα είτε καλύπτουμε πάγιες ανάγκες είτε όχι, είμαστε προσωρινοί. Η αβεβαιότητα για το μέλλον μας φτάνει μέχρι και το να μας ανακοινώνουν μόλις 2 μέρες πριν τη λήξη της σύμβασης ότι θα μας ανανεώσουν. Είμαστε τόσο ελαστικοί που ενώ ανακοινώνουν πως θα μας ανανεώσουν για 3 μήνες μας βάζουν να υπογράψουμε για 2. Είμαστε τόσο αναλώσιμες που όταν κάποιοι μεμονωμένα αντέδρασαν σε αυτό πήραν σαν απάντηση τον εκβιασμό «αυτές είναι οι συμβάσεις, αν δε σας αρέσει γεια σας». Το θέμα είναι να αντιληφθούμε ότι αυτή τη συνθήκη δε θα τη συναντήσουμε μόνο στις ώρες που δουλεύουμε στα τηλεφωνικά κεντρα. Είναι μια γενικευμένη κατάσταση σε όλο το φάσμα του κοινωνικού εργοστασίου, που τη βρίσκουμε ήδη απέναντί μας στο πανεπιστήμιο και προσπαθούν να την εφαρμόσουν παντού. Διότι όποιος πατάει στα σύννεφα νομίζοντας ότι το πτυχίο και το μεταπτυχιακό του θα του στρώσουν το μέλλον με ροδοπέταλα, καλό θα ήταν να πάρει αλεξίπτωτο: η προσγείωση θα είναι ανώμαλη. Μόνη επιλογή που έχουμε είναι να συναντηθούμε και να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις μας.
γιατί
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΤΗΝ ΗΤΤΑ


Σωματείο Εργαζόμενων στα Τηλεφωνικά Κέντρα του ΟΤΕ – ΣΕΤΚΕ ΟΤΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

συνέλευση την Πέμπτη 28/04 στις 20.00 στο στέκι μεταναστών (ερμού 23 με βενιζέλου)


 

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Συνέλευση 13/4/11







Περισσότερη δουλειά, ίδια λεφτά...
ΓΙΑ ΜΑΛΑΚΕΣ ΨΑΧΝΟΥΝ;
Δε φτάνει που... μας ανανεώνουν τις συμβάσεις την τελευταία στιγμή χωρίς να
ξέρουμε ως τότε τι μας γίνεται
Δε φτάνει που... μας ενημερώνουν ότι θα ανανεωθούμε για 3 μήνες και τελικά μας
ανανεώνουν μόνο για 2
Δε φτάνει που... δουλεύουμε τόσους μήνες και αρνούνται να μας δώσουν τις
κανονικές άδειες που ζητάμε για το Πάσχα
Δε φτάνει που... εντατικοποιούν τους ρυθμούς εργασίας γιατί προσλαμβάνουν
ελάχιστο καινούριο προσωπικό
Δε φτάνει που... τρώμε την τρομοκρατία για τα ποσοστά επισυνδέσεων/
πωλήσεων/μέσου χρόνου κλήσεων
...τώρα θέλουν νας μας κάνουν και τα τρία και 36, τέσσερα;
ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!
συνέλευση σετκε οτε
Τετάρτη 13/04/2011 20.00
στο στέκι μεταναστών (ερμού 23 με βενιζέλου)